Навчисийн дэлбээнд бороон дусал унахад
Намайг л гэдэг ижийгээ санана
Бүүвэйн дуутай хүний хорвоод
Буцаад ирээч дэргэд минь

Цэцэгсийн дундаас саравчилж харагдах
Зүүдэн тэнгэр ээжийгээ
Цагийн урсгалаар санаад байна
Зүггүй хүүгээ уучилаарай

Хяруу нь мөнгөрөх намрын орой
Хүслийн алсад гуниг төрнө
Аргадахын эгшигтэй бодлын хорвоод
Ахиад ирээч хажууд минь

Эргээд ирэхийг чинь хүлээсээр өсөхдөө
Мөнхийн байдаггүй тавиланг ухаарлаа
Бодлын уяатай санахын хорвоод
Бурхан байж ээж минь